საქართველოს საბაჟო კოდექსი 2024
აქ შეგიძიათ გადმოიწეროთ უახლესი საქართველოს საბაჟო კოდექსის ვერსია 05.04.2023 წლის რედაქციით, რომელიც აქტუალურია 2024 წელს.
საქართველოს საბაჟო კოდექსი მნიშვნელოვანი ეტაპია ქვეყნის სავაჭრო ინდუსტრიისთვის. კოდექსი ასახავს პროცედურებსა და რეგულაციებს, რომლებიც უნდა დაიცვან საერთაშორისო ვაჭრობის, იმპორტისა და ექსპორტის ოპერაციების ჩათვლით. ეს ახალი კოდექსი მიზნად ისახავს ვაჭრობის პროცესის გამარტივებას და ბიზნესს დაეხმაროს ხარჯების შემცირებაში და ეფექტურობის ამაღლებაში.
საქართველოს საბაჟო კოდექსის ერთ-ერთი მთავარი მიზანი საბაჟო პროცედურების გამარტივებაა. ეს გაუადვილებს ბიზნესს რეგულაციების დაცვას, შეამცირებს შეფერხებებს საზღვრის გადაკვეთაზე და დააჩქარებს გაწმენდის დროს. კოდექსი ასევე შეიცავს დებულებებს, რომლებიც ხელს უწყობს საბაჟო ადმინისტრირების გამჭვირვალობას, უზრუნველყოფს საერთაშორისო ვაჭრობის ყველა მონაწილის სამართლიან მოპყრობას.
ახალი კოდექსის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი ასპექტია მისი ფოკუსირება რისკების მართვაზე. მაღალი რისკის შემცველი საქონლის იდენტიფიცირებით და ინსპექტირების პროცესის გამარტივებით, საბაჟო მოხელეებს შეუძლიათ უფრო ეფექტურად მიმართონ პოტენციურ საფრთხეებს და მინიმუმამდე დაიყვანონ ლეგიტიმური სავაჭრო ნაკადების შეფერხებები. საბოლოო ჯამში, ეს გაზრდის უსაფრთხოების ზომებს ტრანსსასაზღვრო ტრანზაქციებში ეფექტურობის შეფერხების გარეშე.
რას ემსახურება საბაჟო კოდექსი და რატომ მიიღეს ის საქართველოში?
საქართველოს საბაჟო კოდექსი არის სამართლებრივი დოკუმენტი, რომელიც არეგულირებს საქონლის იმპორტსა და ექსპორტს, ასევე საბაჟო გადასახადებისა და გადასახადების ამოღებას. იგი ამოქმედდა 2005 წელს და მას შემდეგ რამდენჯერმე შეიცვალა საერთაშორისო სავაჭრო კანონმდებლობის ცვლილებების შესანარჩუნებლად.
კოდექსი შეიცავს დებულებებს საქონლის კლასიფიკაციის შესახებ, მისი წარმოშობის დადგენის წესებს, საბაჟო დეკლარაციისა და განბაჟების პროცედურებს და დარღვევისთვის სანქციებს. იგი ასევე ადგენს საბაჟო ორგანოების, მოვაჭრეების, გადამზიდავებისა და ტრანსსასაზღვრო ვაჭრობაში ჩართული სხვა მხარეების უფლებებსა და მოვალეობებს.
საქართველოს საბაჟო კოდექსის შესასრულებლად, მოვაჭრეებმა საზღვრის გადაკვეთამდე უნდა უზრუნველყონ მათი საქონლის სათანადოდ დეკლარირება და დოკუმენტაცია. მათ ასევე დროულად უნდა გადაიხადონ მოქმედი გადასახადები და გადასახადები, რათა თავიდან აიცილონ ჯარიმები ან მათი საქონლის დაყადაღება. კოდექსი წარმოადგენს მნიშვნელოვან ინსტრუმენტს სამართლიანი ვაჭრობის პრაქტიკის უზრუნველსაყოფად ეროვნული უსაფრთხოების ინტერესების დასაცავად.
1. საქართველოს საბაჟო სამართალი მოიცავს საქართველოს შორის საერთაშორისო მოლაპარაკების შეთანხმებებს საბაჟო ფორმალობებსა და ფორმალობებთან დაკავშირებით, რაც არის ეს კოდექსი და მის შესაბამისად მიღებული ან გამოქვეყნებული კანონქვემდებარე ნორმატიული კანონები.
2. ამ კოდექსით მოთხოვნის შემთხვევაში საქართველოს მთავრობა იღებს ან გამოსცემს კანონქვემდებარე ნორმატიულ აქტს საქართველოს ფინანსთა მინისტრი.
3. საქართველოში ამოქმედებული საერთაშორისო ხელშეკრულება უფრო იურიდიულად სავალდებულოა ამ კოდექსის მიმართ.
საქართველოს საბაჟო და საბაჟო ადმინისტრაცია თავისი მიზნებითა და უფლებებით და მოვალეობებით.
1. საქართველოს საბაჟო ორგანოები მოიცავს:
ა) იურიდიული პირი, რომელიც ხელმძღვანელობს საჯარო სამართლის მმართველობის სფეროში საქართველოს ფინანსთა სამინისტრო - შემოსავლების სამსახური (შემდგომში - შემოსავლების სამსახური);
ბ) შემოსავლების სამსახურის საბაჟო დეპარტამენტი.
2. საბაჟო ორგანო პასუხისმგებელია საბაჟო ზედამხედველობაზე, საბაჟო კონტროლზე და საბაჟო ფორმალობებზე.
3. საბაჟო ორგანოს აქვს შემდეგი მოვალეობები:
ა) ზედამხედველობს საქართველოში გლობალურ ვაჭრობას საქართველოს თავისუფალი და სამართლიანი ვაჭრობის უზრუნველსაყოფად;
ბ) უზრუნველყოფს თავის ფინანსურ ინტერესებს საქართველოში;
გ) კანონიერი ეკონომიკური საქმიანობის ხელშეწყობით იცავს საქართველოს ეკონომიკას უკანონო და არაკეთილსინდისიერი საერთაშორისო ვაჭრობისგან.
დ) უზრუნველყოფს საქართველოს მოქალაქეებისა და საქართველოს სახელმწიფოს უსაფრთხოებას, გარემოს დაცვას და საჭიროების შემთხვევაში თანამშრომლობას სხვა შესაბამის სახელმწიფო ორგანოებთან;
ე) ახორციელებს ფიტოსანიტარულ სასაზღვრო-საკარანტინო კონტროლს, აგრეთვე ვეტერინარულ სასაზღვრო-საკარანტინო კონტროლს და სანიტარიულ სასაზღვრო-კარანტინის კონტროლს;
ვ) საქართველოს სახელმწიფო საზღვრის გადაკვეთის დროს ახორციელებს შესაბამის შენიშვნებს სამგზავრო დოკუმენტებზე. საქართველოს ფინანსთა სამინისტროსა და საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრის ერთობლივი ბრძანებით განსაზღვრულ შემთხვევებში სახელმწიფო საზღვრის გადაკვეთისას აჩვენებს შენიშვნებს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს ავტომატური ინფორმაციის ბაზაში;
ზ) გასცემს ნებართვას, ლიცენზიას და სერტიფიკატს;
თ) უფლებამოსილია შექმნას ოფიციალური საბაჟო ლაბორატორია საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებული კონტროლის განსახორციელებლად;
ი) უზრუნველყოფს ვაჭრობაში დამცავი ღონისძიებების განხორციელებას
ლ) ახორციელებს საქართველოს კანონმდებლობით გათვალისწინებულ სხვა ღონისძიებებს. საქართველოს.
4. სატრანსპორტო საშუალების რეგისტრაცია, რომლებიც ახორციელებენ საქონლის გადაზიდვას საქართველოს საბაჟოზე, შეიძლება განხორციელდეს საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტროს უფლებამოსილი დეპარტამენტის მიერ საქართველოს ფინანსთა სამინისტროს ერთობლივი გადაწყვეტილებით დადგენილი წესით. საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრს და დელეგირებული უფლებამოსილების ფარგლებში.
5. როგორ წარიმართოს მე-3 ნაწილის „თ“ ქვეპუნქტით გათვალისწინებული საბაჟო ლაბორატორიის შექმნა და ფუნქციონირება.
კონსულტაცია საბაჟო საკითხებზე
საბაჟო სექტორი გადამწყვეტ როლს თამაშობს საერთაშორისო ვაჭრობაში, ხელს უწყობს საქონლის გადაადგილებას საზღვრებს მიღმა, ამავდროულად უზრუნველყოფს რეგულაციებთან შესაბამისობას და მთავრობებისთვის შემოსავლების შეგროვებას. ამიტომ საბაჟო პროცესების ეფექტური მართვა აუცილებელია იმ ბიზნესებისთვის, რომლებიც ცდილობენ გააფართოვონ თავიანთი ოპერაციები გლობალურად, მათ შორის საქართველოში მოქმედი.
ამ ფაქტის აღიარებით, საქართველოს მთავრობამ დაიწყო საკონსულტაციო პროცესი, რომელიც მიზნად ისახავს ქვეყნის სავაჭრო გარემოზე ზეგავლენის მქონე ძირითადი საბაჟო საკითხების მოგვარებას. ინიციატივა მიზნად ისახავს დაინტერესებული მხარეების ჩართვას სხვადასხვა სექტორიდან, მათ შორის იმპორტიორები და ექსპორტიორები, საბაჟო ბროკერები, ლოგისტიკური პროვაიდერები, ინდუსტრიის ასოციაციები და სამთავრობო უწყებები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან სავაჭრო საქმიანობის ზედამხედველობაზე.
კონსულტაციები მოიცავს საქართველოში საბაჟო ოპერაციებთან დაკავშირებულ სხვადასხვა სფეროს, როგორიცაა სატარიფო კლასიფიკაცია და შეფასების მეთოდები, საქონლის გაფორმების პროცედურები შესვლისა და გასასვლელი პუნქტებში, იმპორტ-ექსპორტის საქმიანობის ლიცენზირების მოთხოვნებს და სხვა.
2. ავტორიზებული ეკონომიკური ოპერატორის განმარტება ეფუძნება ორი სახის ავტორიზაციას:
ა) საბაჟო გამარტივების დამტკიცება, რომელიც საქართველოს საბაჟო კანონმდებლობის შესაბამისად და მის მფლობელს საშუალებას აძლევს გამოიყენოს გარკვეული გამარტივებული საბაჟო პროცედურები;
ბ) უსაფრთხოებისა და თავდაცვის უფლებამოსილება, რომელიც მფლობელს ანიჭებს გარკვეული თავდაცვისა და უსაფრთხოების უპირატესობების უფლებას.
3. ნებისმიერს უფლება აქვს ჰქონდეს ერთდროულად ორივე სახის ავტორიზაცია.
4. თუ აღიარებულია უფლებამოსილი ეკონომიკური მოთამაშის სტატუსი საბაჟო გამარტივებასთან დაკავშირებით და დაკმაყოფილებულია საქართველოს საბაჟო კანონმდებლობით განსაზღვრული კონკრეტული სახის საბაჟო გამარტივებასთან დაკავშირებული პირობები, საბაჟო ორგანომ უნდა მიანიჭოს პირს უფლებამოსილება გამოიყენოს. გამარტივება. საბაჟო ორგანო არ დაადასტურებს იმ კრიტერიუმებს, რომლებიც გაანალიზდა ავტორიზებული ეკონომიკური ოპერატორის სტატუსის მინიჭების პროცესში.
5. უფლებამოსილი ეკონომიკური სუბიექტი, რომელიც არის აღნიშნული ამ ნაწილში მე-2 ნაწილისთვის, ავტორიზაციის სახესთან ერთად, სარგებლობს შემცირებული საბაჟო კონტროლის ღონისძიებებით, რომლებიც მოიცავს ნაკლებად ფიზიკურ და დოკუმენტურ კონტროლს.
6. საბაჟო ორგანო უფლებამოსილი ეკონომიკური ოპერატორის თანამდებობასთან დაკავშირებით პრივილეგიებს ანიჭებს უცხო ქვეყანაში მცხოვრებ ფიზიკურ პირებს იმ პირობით, რომ პირი აკმაყოფილებს შესაბამისი ქვეყნის კანონმდებლობით გათვალისწინებულ პირობებს და ვალდებულებებს და აღიარებულია საქართველოს მიერ ქ. ისევე, როგორც საქართველოში განსაზღვრული ეკონომიკური ოპერატორებისთვის დადგენილი პირობები და ვალდებულებები. ამ პრივილეგიების მინიჭება უნდა ეფუძნებოდეს საქართველოს მიერ ხელმოწერილ საერთაშორისო ხელშეკრულებაში ან საქართველოს კანონმდებლობით სხვაგვარად განსაზღვრულ ჩანაცვლების წესს.
7. ავტორიზებული ეკონომიკური ოპერატორის გამარტივებული საბაჟო პროცედურები, უსაფრთხოებასთან და დაცვასთან დაკავშირებული შეღავათები და გამარტივებული საბაჟო კონტროლის ღონისძიებები რეგულირდება საქართველოს ფინანსთა მინისტრის დირექტივით.
კანონის მიზანი
კანონის მიზანია გაუადვილოს ბიზნეს სექტორს ეფექტიანი და ეფექტიანი ფუნქციონირება. საკანონმდებლო ბაზა ადგენს გაიდლაინებსა და რეგულაციებს, რომლებიც ბიზნესმა უნდა დაიცვას ეთიკურ სტანდარტებთან შესაბამისობის უზრუნველსაყოფად, მომხმარებლის უფლებების დასაცავად და უსაფრთხო და უსაფრთხო გარემოს შესაქმნელად.
გარდა ამისა, კანონები ბიზნესს ეხმარება თავიდან აიცილონ არასაჭირო რისკები, რომლებიც შეიძლება მოჰყვეს შეუსრულებლობას ან არაეთიკურ პრაქტიკას. საკანონმდებლო მოთხოვნების დაცვით, კომპანიებს შეუძლიათ დაამყარონ ნდობა მომხმარებლებთან და ინვესტორებთან, ხოლო მინიმუმამდე დაიყვანონ სასამართლო პროცესების ან მარეგულირებელი ჯარიმების ალბათობა.
მოკლედ, კანონი არსებით როლს თამაშობს ხელსაყრელი ბიზნეს გარემოს შექმნაში, სადაც ყველა დაინტერესებულ მხარეს შეუძლია აყვავდეს. როგორც ასეთი, გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს ყველა ბიზნესის მფლობელს და ლიდერს, რომ სრულად გაიგოს მათი სამართლებრივი ვალდებულებები. შესაბამისობა არ უნდა განიხილებოდეს როგორც ტვირთი, არამედ, როგორც შესაძლებლობა, რათა შეიქმნას სანდოობა, შემცირდეს რისკის ზემოქმედება და პოზიტიური წვლილი შეიტანოს ეკონომიკურ ზრდაში.
საქართველოში კანონის მიღება, რომელიც ბიზნესს გაუადვილებს პროდუქციის გაფორმებასა და დეკლარირებას, იმპორტის გადასახდელების დაბრუნებასა და კომპენსირებას და გარემოს ინტერესების დაცვას, წინგადადგმული ნაბიჯია უფრო მდგრადი ეკონომიკისკენ. ეს კანონი შექმნილია იმისთვის, რომ ტვირთი შეუმსუბუქოს როგორც მომხმარებლებს, ასევე ბიზნესს საქართველოში საქონლის იმპორტთან დაკავშირებული პროცესების გამარტივებით. კანონს ასევე აქვს დებულებები, რომლებიც უზრუნველყოფენ გარემოს დაცვას უმთავრესი პრიორიტეტი იყოს იმპორტთან დაკავშირებით გადაწყვეტილების მიღებისას.
